Na maanden ‘radiostilte’ krijgt het levensreisblog weer een vervolg. Dank je wel dat je (weer) meeleest/ meeleeft!
Enthousiast hebben we afgelopen zomer gewerkt aan een aantal mooie creaties. Als eerste is op ons bosperceel een klein schuurtje gekomen, weggewerkt achter een wand van wilgentakken. Verrassend dat we de 50m2 schuur bij ons oude huis ingeruild hebben voor een berging van 8 m2 en daar net zo tevreden mee zijn. Afgelopen jaren is er vele honderden kilo’s aan materiaal weggegaan, grotendeels in het kringloopcircuit. Bevrijdend!
Het bosatelierhuisje heeft openslaande tuindeuren gekregen en diverse ramen erbij. De gevels zijn wind- en muisdicht gemaakt (hopen we), de gepotdekselde planken hebben we binnenstebuiten gekeerd en alles is buiten geschilderd. We hergebruiken zoveel mogelijk materiaal in vindingrijke toepassingen. Het oude houten huisje leent zich daar heel goed voor. Super leuk!
De laatste klus van dit seizoen was het dak isoleren en het plaatsen van 2 verticale ramen, ieder van 3,5 meter lang en ruim 100 kg per stuk. Het was een spannende klus voor Klaas, zowel zijn hoogtepunt als dieptepunt van dit seizoen. Het prachtige licht dat nu zijn atelier binnenvalt is fantastisch, al is hij dit seizoen te weinig aan kleien toe gekomen…
Daarnaast hebben we voor de bosvereniging een 3 jarige communicatiestrategie bedacht én een begin gemaakt met de uitvoering ervan, ten behoeve van kwaliteitsverbetering van dit recreatiebos. Daarvoor hebben we een nieuwe website gebouwd www.oosterduinen.nl, een maandelijks 'bosbericht' opgezet en een inspiratiemagazine gemaakt. Dit ‘bosblad’ heb ik gerealiseerd vanuit de Pippi-instelling: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Een 28 pagina's, fullcolor blad, over het bos en het erin verblijven. Het heeft me verrast hoeveel plezier ik erbij heb ervaren: openingscolumn, interviews uitschrijven tot goede verhalen, artikelen over bosbeheer, een verkiezing, historie, kinderpagina en uiteraard natuurfoto’s. Klaas was ondersteunend en schreef ook een aantal stukken. We kunnen zó mooi en aanvullend samenwerken, dat is echt genieten. De gehele coördinatie, financiële verantwoordelijkheid, drukopdracht, deadline en verspreiding vroegen soms veel van me. Ik beleefde deze periode met dit blad mijn hoogte- en dieptepunten!
Het inspiratieblad heeft als basis schoonheid, optimisme en vertrouwen en dat dit goed over is gekomen blijkt uit de positieve reacties. Het vraagt om een vervolg…
PDF BOSBLAD
Onlangs, 1 november, zijn we vertrokken voor onze winterreis naar Iberië: terug naar tijdloos leven. Wat een fantastisch vooruitzicht!
Met groots denken hebben we mooie creaties kunnen realiseren, alleen hebben we het afgerond op wilskracht. Daarna kwam de voorbereiding op deze 6 maanden reizen en vlak voor vertrek kwamen nog de nodige campermankementjes op ons af: olie-, koelvloeistof-, gas- en stroomlekkage. Onderzoeken, repareren, vervangen, afwachten… Alles is de revue gepasseerd op nóg meer doorzettingsvermogen.
En deze verharding is afmattend: ons eigen energielek. Uitgeput zagen we uit naar de warmte van Zuid-Europa, die ons moest gaan helpen bijkomen. Subtiele gevoelens hadden we de afgelopen tijd aan de kant geschoven en na de laatste afspraak overviel ons krachteloosheid. Het rijden over de drukke snelwegen kon ik niet meer opbrengen: Pas op de plaats, NU!
Eerst een dagje Biesbosch om in stilte te voelen wat we nodig hadden. De gakkende ganzen, onze collega trekvogels, waren daar, hoe symbolisch, ook krachten aan het verzamelen voor de reis naar het warme zuiden.
Momenteel staan we aan de Westerschelde en nemen we rust. Ruimte om kwetsbaarheid te voelen. Doelen loslaten. Het hervinden van onszelf gebeurt niet 2500 kilometer verderop. Het begint in het hier en nu!