Hallo,
Op dit weblog schrijf ik, 
Anneleen le Blom (1971), over het bestaan als campernomaden. Met mijn lief Klaas (1947) en hondje Pinke reis ik door Europa.
Rond m'n veertigste had ik een goeie baan, veel sociale contacten en een lieflijk huis in renovatie, maar ik voelde me niet gelukkig.
Begin 2011 klopte er een 24-jaar oudere man aan mijn hart. Een strijd tussen hoofd en hart begon… en mijn hart won.
Door bezuinigingen werd mijn werk onzeker. Toen al mijn opdrachten ineens stopten besloot ik mijn verlangen te volgen om meer van de vrijheid en het samenzijn te genieten. Het was een spannende sprong in het onbekende.
X
We zijn met onze oude camper gaan reizen, door noord en zuid Europa.
Zonder eigen inkomen of het vooruitzicht op een oudedagvoorziening voel ik me desalniettemin vrijer en rijker dan ooit.
Mijn huis, dat ik nét grondig gerenoveerd had om er nog minstens 30 jaar te wonen, verkocht ik tijdens de kredietcrisis. Ook Klaas verkocht zijn huis, omdat onze 6 meter lange hippie-camper als thuis voelde. We namen de verliezen voor lief en de vaste lasten daalden enorm naar 650 euro. Doordat we niet geregeerd worden door tijd en ons gevoel leidend is, zijn we ontspannen. Het is opvallend dat de behoefte aan compensatie-uitgaven verdwenen zijn.
In Drenthe hebben we een klein atelier in een recreatie-bos, waar we zo'n vier maanden per jaar verblijven. Klaas houdt van kleien en toont zijn werk op www.clayaway.eu
Het is heerlijk dat er rust en tijd is voor natuur, wandelen, bezinning, studeren en schrijven. Leven in balans met onszelf en moeder aarde geeft veel voldoening.
Onlangs kregen we 2,5 hectare flora-en faunarijk landschap in bezit, waar ik mijn passie vind in natuurherstel. Het is vervullend om daar te zijn waar het leven klopt.
Dit levensreisblog gaat over deze rijke manier van eenvoudig leven en ook over hoe we omgaan met ongemakken die zich ook voor doen tijdens deze levensreis.