Categorie: Geen categorie

Beste lezer,
Dit reisblog is beëindigd.
De afgelopen jaren heb ik gedeeld hoe we leven en reizen: levenslustig, bewust en duurzaam. Niet een geld gestuurd of prestatiegericht bestaan waarin een volle agenda regeert, maar leven vanuit essentie, in vrijheid en overvloed.
Meer blogs zouden een herhaling zijn, slechts in een ander jasje. Het principe is hetzelfde. Dit blog zal nog tot juni 2023 online staan en dan definitief verdwijnen, in het oneindige niets.
Het gaat ons goed, ook als de wereld verder wegzakt in ernstige crisissen.
We blijven in ontwikkeling door alles wat ons pad kruist. Verstoringen doorlevend zullen we verder leren over liefdevol en harmonieus leven, naast of samen met alle andere levende organismen.
We wensen iedereen hetzelfde toe!

Klaas en Anneleen.

Net buiten het prachtige natuurpark Los Barruecos, met de bemoste oerkeien, staan we met de camper achteraf bij de ezeltjes. Lekker rustig nemen we de tijd om te aarden en… daar is ineens: de hop! Onze gevederde mascotte die alleen in extensief beheerd gebied voorkomt. Hij geeft ons een warm welkom-gevoel.
Meteen de volgende dag ruimen we het zwerfvuil in de omgeving op. Als dank voor moeder natuur, de gemeente Cáseres én ook voor onszelf. Zo hebben wij ook dagen lang plezier van een fris uitzicht op een groene omgeving, vol gele weilandbloemen. ...lees verder "Het danst van binnen"

Heel anders dan het traditionele tuinieren waarmee ik ben opgegroeid, geeft een onverstoorde, levende bodem, zonder grondbewerking, gezondere en sterke planten, omdat ze de noodzakelijke voedingsstoffen halen uit een natuurlijk evenwichtige bodem.
Op het weideland krijgen inheemse bomen en struiken zoals gele kornoelje, wilde appel, kastanje, framboos, duindoorn en hazelaar een plekje. Een biodiverse bosrand met ook voor de mens eetbare vruchten, gaat heel goed samen. ...lees verder "Symbioceen"

Vanaf juli beheren we het bijna 2,5 hectare weideland bij de Norgerduinen. Eind augustus benader ik opnieuw de lokale natuurboer om het hoge, eiwitrijke gras te maaien. Deze heeft het druk, vermoedelijk met het maaien en hooien van zijn eigen percelen. September is regenachtig, waardoor er niet genoeg droge dagen zijn om het gemaaide gras te laten drogen op het land, om het vervolgens te hooien. Wanneer begin oktober zich een droge, zonnige week aankondigt blijkt het gras over zijn top. De boer heeft er eigenlijk weinig meer aan. ‘De dieren halen hier hun neus voor op’, wordt me verteld. ...lees verder "Midden in het leven"

Wat is de vrijheid van een camper toch fijn! Het is pure luxe om overal over een aangenaam, geborgen plekje te beschikken.
Onze overnachtingsplekken wisselen we af tussen klei-atelier en op de dagen dat ik op het weideland werk voor natuurherstel, kamperen we bij het kruidenrijke grasland. Soms maken we een meerdaagse combinatie-rit door noord Nederland, met bezoekjes en boodschappen. Rekening houdend met het milieu, klimaat en Poetin’s oorlog, kunnen we op deze manier ons brandstofgebruik beperken. ...lees verder "Altijd onderweg, altijd thuis"

De ruimte nemen om veel op mezelf te zijn doet me goed. Tijdens wandelingen langs het wetland of door het bos naar het kruidenrijke landschap gaan er allerlei emoties door me heen. Ik laat het maar gebeuren, zonder censuur. Het voelt zacht om die impuls te volgen, ook al zijn de emoties nog zo rauw.
Al met al ontroert het me dat ik mijzelf het teruggetrokken zijn zó onvoorwaardelijk gun, zonder dat ik weet waar het toe leidt. Het alleen zijn voelt nu helemaal niet eenzaam, maar juist geborgen, als thuis zijn in mezelf. Emoties en gevoelens zijn zo sensaties van een rijk leven. ...lees verder "De stem van de natuur"

Na weken reizen door de bewoonde wereld verlang ik er naar om terug te keren naar de natuur op ons bosperceel. Het is echter pijnlijk om te zien dat het bos, nota bene binnen Natuur Netwerk Nederland, gestaag door ontwikkelt naar een villawijk. Hekwerken, bebouwing, auto's, gazons en nachtverlichting, nauwelijks is er een blikveld waarin niet iets van deze dingen te zien is. ...lees verder "Crisis en kans"

Nét buiten het beschermde natuurgebied van Sierra de Andújar, nemen we een drie meter breed weggetje, dat ooit geasfalteerd was. Hopende dat er geen tegenliggers komen slalom ik 10 km lang tussen struiken, over boomwortels en om gaten in de weg. We kennen de route van vorig jaar en herkennen het konijnenhol in het wegdek. Na een half uur bereiken we de 9 km lange, onverharde weg naar de vallei, waar een groep Iberische lynxen verblijft; de kleinste, wilde katachtige ter wereld, die bijna uitgestorven was. ...lees verder "Wild Life"

Onderweg richting Cordoba voelt het onwerkelijk dat er oorlog uitbreekt op het Europese continent. De eerste avond kijken we het journaal, maar daarna besparen we onszelf de tv-beelden en begrenzen we ons tot lezen over de feitelijke gebeurtenissen en de duiding ervan. Oorlog is zo’n complex geheel, waarin grondbezit en de ziekelijke hebzucht van de mens een groot aandeel heeft. Het huidige slagveld bevindt zich dichter bij Nederland, dan wij op dit moment. Dat is een raar idee. Met enige schaamte moeten we erkennen dat het lot van de Oekraïners dieper binnenkomt, dan het oorlogslijden op andere continenten. ...lees verder "Mee bewegen"

Onze gezondheid vraagt deze reis meer aandacht dan we gewend zijn.
Naast Pinke’s blaas- en nierproblemen, blijkt ook haar hart minder goed te werken. Dus begint ze voor de derde keer aan een behandeling. Niet alles en iedereen bereikt de ouderdom. Pinke is pas 6 jaar, maar ik begin er rekening mee te houden dat haar lijfje vroegtijdig op is.
Zelf heb ik het afgelopen jaar regelmatig pijnlijke ontstekingen gehad. Door de overgang spelen hormonale veranderingen op en is mijn afweer verminderd. Tja, ineens is daar die leeftijd waarop een lichaam meer zorg vraagt om gezond te blijven. Naast medicijnen en wat extra voedingssupplementen, pas ik (voorlopig) ook het eetpatroon aan: suikervrij en minder koolhydraten. Daardoor moet de werking van de dikke darm, die 70% van het afweersysteem voor zijn rekening neemt, verbeteren.  ...lees verder "Anti-climax"